Maleisië 2014.
Zondagmorgen zoals gewoonlijk door Dennis en Vayen naar schiphol gebracht. Alles lekker relaxed en ruim de tijd.
Op tijd ingecheckt voor de vlucht EK148 naar Dubai. Maar toch 40minuten vertraging opgelopen omdat er 2 passagiers niet kwamen opdagen. Dus bagage van boord van die gasten en gaan met die banaan.
Filmpies kijken, lekker eten en toen ff de voetjes strekken op "Dubai Airport".  En de klok 3 uur vooruitzetten en weer in de "plane". En weer moesten we een uurtje wachten op de landingsbaan voor toestemming om te mogen vertrekken.
Uiteindelijk geland in Kualalumpur. Weer de klok 4 uurtjes vooruitzetten. Alles liep vlot en relaxed. Taxi genomen naar ons hotel.
Het was de eerste taxichauffeur in Azië die een TomTom had. En dat werkte dus voor geen meter. Hij wist gewoon niet waar ons hotel lag. Na ongeveer 20 km rijden kwamen we aan bij ons hotel ( ligt 6 km van de luchthaven).

Ons hotel "Sri Enstek" is gezellig en gloednieuw , wij kijken zo op het circuit Sepang waar de jaarlijkse Formule-1 races gehouden worden. Ligt wel in een buurt waar het heel rustig is maar het Restaurant om de hoek doet wonderen. ( Saté B&B ) Onze eerste Maleisische maaltijd: nasi Goring, mie nasi, en 10 heerlijke kipsateetjes waren heerlijk. Inclusief 2 drankjes en 2 x koffie was dat weer een klapper van €4,40 .
Toen was het 20.00 uur en onze ogen vielen dicht. Naar bed en natuurlijk midden in de nacht wakker maar ja het is vakantie.
Wij gaan nu lekker ontbijten en om 10 uur komt de shuttle die ons naar de luchthaven brengt . Om 11.55 uur onze vlucht naar Kuching ( Borneo).

Dinsdag:
Prima vlucht gehad , zoals meestal met Airasia in anderhalf uur zaten we weer 1000 km verder. Taxi naar ons hotel (€17 per nacht) genomen en dat beviel ook meteen, leuke kamer en zeer vriendelijke mensen. Wij zijn naar de Waterfront gegaan en hebben daar heerlijk gewandeld en een boottocht over de Sarawak rivier gemaakt. Niet heel spectaculair maar toch even leuk. Lekker aan het water gaan eten in een leuk restaurantje en het was weer lachen als je moest afrekenen.

Terug in ons hotel vonden we al dat het matras een beetje hard aanvoelde , eerst leek het een plank, daarna beton en later alsof je op een stalen plaat lag. Verschrikkelijk wij hebben de hele nacht geen oog dicht gedaan en waren dan ook doodop toen de dag begon.
Woensdag:
Eerst een ontbijt genomen op de "first floor" en toen meteen naar de Manager van het hotel om een andere kamer met een soft matras te vragen. Geen probleem wij konden gewoon weg gaan en zij zorgden wel dat onze spullen verhuisd werden.
Vanmorgen zijn we met de bus naar Bako National Park gegaan,een uurtje rijden vanuit Kuching en daarna nog een half uur met bootjes tot we in het Reservaat waren. Wij zitten samen met een stel jongeren uit Nieuw Zeeland. Dit is een enorm regenwoud met een geweldige natuur. Voor we in het bootje stappen zien we al borden die ons waarschuwen voor Krokodillen. Bij aankomst weer van de boot af en dat is voor Ria altijd weer een Crime, maar ditmaal viel het mee omdat je zo in zee kon stappen. De Nieuw-Zeelandse echter maakte een enorme smak en lag languit op de boot. Ze was tijdens de reis al een paar keer gevallen en zat onder de blauwe plekken.
Onze eerste route die Ria en ik lopen breken we na een half uur af omdat het te gevaarlijk gaat worden, het is echt klimmen via trapjes, glibberige paden, keien en rotsen.

Dan maar route 2. Onderweg komen we wilde zwijnen tegen die de grond aan het doorwoelen zijn en apen die zich staan te wassen in riviertjes. Het eerste stuk is nogal gemakkelijk omdat het via een enorm mangrovebos gaat. Maar dan: het wordt steeds heftiger en we moeten steeds meer klauteren. Niet meteen de hobby van Ria. Ik heb er minder moeite mee omdat ik natuurlijk de Limburgse heuvels in de benen heb. We klauteren ongeveer 1 1/2 uur bergop en zijn het dan ook werkelijk zat en het wordt ook een beetje linke soep. Een gids die we onderweg  tegenkomen verteld ons dat we nog wel een uur door moeten klimmen en dan ook nog dezelfde route terug moeten nemen.

 

Er is een alternatief en dat is een steile klim afdalen en dan door een grot kruipen om zo op het mangrovestrand terecht te komen en langs het strand terug naar de vertrekplek kunnen lopen. Zo gezegd zo gedaan, dus door de slam van de mangrove waar je echt klem kwam te zitten met je schoenen uiteindelijk weer in de bewoonde wereld  aangeland. Met enorme moddervoeten wandelden we richting restaurantje. Daar zaten ook onze leeftijdsgenoten van Foxreizen met hun schone hemdjes aan die alleen maar gewandeld hadden over de houten wandelpaden en bruggetjes. Lachen dus.
Oh wat is het dan heerlijk als je dan een ijskoude cola en een bord rijst voor je neus hebt staan. De boottocht terug ging voorspoedig in tegenstelling tot de heenweg die nogal wild was want je vaart gedeeltelijk over de Zuid Chinese zee om het Bako National park te bereiken
De bus teruggenomen en op nieuwe kamer eerst even gevoeld of het matras wel zacht was. En dat was prima dus we gaan een goede nacht tegemoet....
Van onze Superdikke hotelmanager de tip gekregen om vanavond te gaan eten in de Hotspot te gaan eten in de stad. Bovenste verdieping van een groot hotel.

Top Spot Food Court

We wisten niet wat we zagen , tientallen eettentjes met vooral vis, de meest gekke soorten werden hier aangeboden. En het zat stampvol. Heerlijk grote garnalen gegeten en een sissling plate. Bij thuiskomst werkte de elektronische kaart van onze kamer niet en moest de manager van thuis komen om het probleem op te lossen.
Donderdag:
Om 6 uur de veren uit. Na een ontbijtje de taxi naar de bushalte nr 6 gepakt waar we om 8 uur de bus krijgen naar Semenggog Wildlife Centre.

 

Daar aangekomen was de bus al weg en zat er niets anders op om dan de taxi te nemen. Kost gelukkig ook geen kapitaal. Afstand 40 km. Aangekomen bij het SWC zien we eerst een paar krokodillen liggen in een paar grote kooien. Niet ons ding maar we moeten zeggen dat ze uitzonderlijk mooi waren.
De parkwachters communiceren met elkaar wanneer er orang-oetangs gespot zijn en we gaan dan ook een stuk het oerwoud in waar we ze langzaam aan door de bomen naar ons toe zien komen. Schitterend. Het is echt een geluk dat we ze te zien krijgen omdat het al een poosje regent en meestal komen ze dan niet tevoorschijn.
Slingerend en spelend hangen ze in de bomen. Ze eten bananen en slaan grote vruchten tegen de boomstammen kapot en drinken het sap hieruit. In totaal hebben we 5 stuks gezien incl. een jonkie. Dit was echt een geweldige ervaring en ook de weg erna toe met die metershoge bomen en prachtige planten is uniek.
Toen we langs de weg naar de bushalte vroegen aan iemand die in een landrover zat bood die ons aan om ons wel even 40 km mee te nemen. Hij had een bedrijf voor rafften en kletste ononderbroken onderweg. Leuke gast en hij zetten ons bij een shopping mall af waar we weer eens een hapje gegeten hebben en een heerlijke bak koffie namen.
Vanavond de laatste avond in Kuching, morgen vliegen we naar Kotakinabalu.

Vervolg:Kotakinabalu